Καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας & Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών (2004) στον Τομέα Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πτυχιούχος Γεωλογίας (1979) και διδάκτορας Γεωλογικών Επιστημών (1988) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ως Επιστημονικός Συνεργάτης το 1982. Έχει διδάξει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο τα μαθήματα Εισαγωγή στη Γεωλογία, Τεκτονική Γεωλογία, Γεωλογική Χαρτογράφηση, Καθιζήσεις - Κατολισθήσεις, Μικροτεκτονική, Τεκτονική Ανάλυση, Γεωλογία Περιβάλλοντος, Σεισμοτεκτονική, Διαχείριση Καταστροφών, Τεκτονική - Τηλεπισκόπηση, Χρήσεις Γης - Διαχείριση Περιβάλλοντος, κ.α.. Επιπρόσθετα έχει διοργανώσει περισσότερες από 120 ασκήσεις υπαίθρου φοιτητών.
Επίβλεψη μεγάλου αριθμού Μεταπτυχιακών Διπλωματικών Εργασιών Ειδίκευσης και Διδακτορικών Διατριβών. Επιστημονικές διαλέξεις ως προσκεκλημένος Καθηγητής σε Πανεπιστήμια της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Τουρκίας και της Νέας Ζηλανδίας.
Επιστημονικός Υπεύθυνος σε προγράμματα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης (e-learning) με αντικείμενο τη Διαχείριση Καταστροφών και την Προστασία του Περιβάλλοντος.
Συγγραφή και έκδοση 12 επιστημονικών βιβλίων και σημειώσεων. Τα βιβλία με τίτλο «Φυσικές και Τεχνολογικές Καταστροφές» και «Γεωλογία και Περιβάλλον» είναι τα μοναδικά στην Ελλάδα και διδάσκονται σε επτά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.
Περισσότερες από 300 επιστημονικές δημοσιεύσεις στα αντικείμενα της Τεκτονικής και Δυναμικής Γεωλογίας, της Γεωλογίας Περιβάλλοντος, της Σεισμοτεκτονικής, της Αντισεισμικής Θωράκισης, της Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, της Διαχείρισης Απορριμμάτων και Υδάτινων Πόρων, της Γεωτεχνικής Μηχανικής, του Περιβαλλοντικού Χωροταξικού Σχεδιασμού κ.α. Πολλές από τις δημοσιεύσεις αφορούν ερευνητικές εργασίες στην Ιαπωνία, στην Ταϊβάν, στην Ιταλία, στην Τουρκία, στην Ινδία, στην Αλγερία, στην Ινδονησία, στην Ταϊλάνδη, στο Πακιστάν, στην Κίνα, στην Αϊτή, στη Νέα Ζηλανδία, στην Ιαπωνία, στο Νεπάλ και στο Μεξικό. Εκατοντάδες βιβλιογραφικές αναφορές στο δημοσιευμένο έργο.
Βράβευση από την Ακαδημία Αθηνών το 1989 για το επιστημονικό έργο «Γεωδυναμική εξέλιξη της οροσειράς του Κόζιακα και η ένταξη της ενότητας Δυτικής Θεσσαλίας στην οργάνωση της Τηθύος». Υποτροφίες Ι.Κ.Υ. και Ακαδημίας Αθηνών.
Επιστημονικός υπεύθυνος σε περισσότερα από 300 ελληνικά, ευρωπαϊκά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα στα αντικείμενα: Αντισεισμικός Σχεδιασμός και Οργάνωση Πολεοδομικών Συγκροτημάτων, Αποκατάσταση Χώρων Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων, Περιβαλλοντική Αποκατάσταση πυρόπληκτων περιοχών, Αντισεισμική Θωράκιση και Σχεδιασμός Έργων Υποδομής, Γεωτεχνική Μηχανική, Διαχείριση Περιβάλλοντος, Διαχείριση Υδάτων, Διαχείριση Καταστροφών, κ.ά.
Πρόεδρος και μέλος οργανωτικών και επιστημονικών επιτροπών σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια. Συμμετοχή με ανακοίνωση σε εκατοντάδες συνέδρια. Kριτής εργασιών σε κορυφαία διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Μέλος επιστημονικών εταιριών, επιστημονικών επιτροπών, εξεταστικών επιτροπών ΑΣΕΠ, ΙΚΥ, κ.α.
Editor του «Newsletter of Environmental, Disaster and Crisis Management Strategies». Editor του «Earthquake Geodynamics – Seismic Case Studies».
Συμμετοχή – Συντονισμός στις επιχειρησιακές αποστολές αντιμετώπισης των καταστροφών της Καλαμάτας (1986), της Κυλλήνης (1988-1989), της Μήλου (1992), του Πύργου (1992), των Γρεβενών (1995), του Αιγίου (1995), της Κορίνθου (1997), της Αθήνας (1999), της Λευκάδας (2003), των Κυθήρων (2006), της Δυτικής Πελοποννήσου (2007), της Ανδραβίδας (2008), της Οιχαλίας (2011), του Καλλίδρομου (2013), της Ιστιαίας (2013), της Ρόδου (2013), της Κεφαλονιάς (2014), της Λευκάδας (2015), της Νεάπολης (2015), των Ιωαννίνων (2016), του Αμύνταιου (2017), της Λέσβου (2017), της Χίου (2017), της Κω (2017), των Κυθήρων (2017), της Ζακύνθου (2017), της Μάνδρας Αττικής (2017) και της Ανατολικής Αττικής (2018), της Ζακύνθου (2018), του Πλωμαρίου Λέσβου (2018), των Χανίων (2019), της Χαλκιδικής (2019), της Αθήνας (2019) και της Κινέτας (2019).
Επιχειρησιακός Συντονισμός Εθνικών και Διεθνών Αποστολών Έρευνας και Διάσωσης, τεχνικής υποστήριξης, επιστημονικής έρευνας και ανθρωπιστικής βοήθειας στις μεγάλης κλίμακας καταστροφές στο San Jose (Κεντρική Αμερική, 1994), στο Kobe (Ιαπωνία, 1995), στο Dinar (Τουρκία 1995), στην Umbria (Ιταλία, 1997), στα Adana, (Τουρκία, 1998), στο Chi-Chi (Ταϊβάν, 1999), στο Izmit και στο Duzce (Τουρκία 1999), στο Gujarat (Ινδία 2001), στην Apulia (Ιταλία, 2002) στο Bingol (Τουρκία 2003), στο Boumerdes-Zemmouri (Αλγερία 2003), στις χώρες του Ινδικού Ωκεανού (Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Ινδία, Σρι Λάνκα, 2004), στο Kashmir (Πακιστάν, 2005), στο Sichuan (Κίνα, 2008), στην Aquila, (Ιταλία, 2009), στο Port au Prince (Αϊτή, 2010), στο Christchurch (Νέα Ζηλανδία, 2011), στο Tohoku (Ιαπωνία, 2011), στο Van (Τουρκία, 2011), στην Emilia Romagna (Ιταλία, 2012), στο Kathmandu (Νεπάλ, 2015), στο Amatrice (Ιταλία, 2016), στην Ischia (Ιταλία, 2017), στο Mexico City (Μεξικό, 2017), στο Hualien (Ταϊβάν, 2018), στο Kilauea (Χαβάη, 2018), στο Cusco (Περού, 2018), στο Palu και στη Sunda Strait (Ινδονησία, 2018), στο Durres (Αλβανία, 2019) και στο Doganyol (Τουρκία, 2020).